ខឹង

ពីWiktionary

( កិ. ) កម្រើក​ចិត្ត​ដោយ​ទោមនស្ស ព្រោះ​មាន​អារម្មណ៍​មិន​គាប់​ចិត្ត​ មក​ប៉ះ​ពាល់​ត្រូវ​ទ្វារ​ទាំង ៦ មាន​ចក្ខុ​ទ្វារ​ជាដើម នាំ​ឲ្យ​ក្ដួលក្ដៅ​ចិត្ត​ឡើង ។

( ន. ) រង្វាល់​តូច​ចុះ​ពី​កន្តាំង​តូច​មក : អង្ករ​មួយ​ខឹង ។ ម. ព. ខ្ញឹង ផង ។