គូ

ពីWiktionary
  1. ( ន. ) ស្នាម​ភ្លោះ​ព័ទ្ធ​ជុំ​វិញ​បន្ទាយ ឬ វាំង; ពាក្យ​បុរាណ​ហៅ កសិណ ដូច​យ៉ាង​កសិណ​ព័ទ្ធ​ជុំ​វិញ​នគរ​វត្ត​ជាដើម ជាប់​ហៅ​រៀង​មក​រហូត​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ។ គូទឹក moat, douve សំណង់ស្នាមភ្លោះបុរាណព័ទ្ធជុំវិញបន្ទាយ វាំង ប្រាសាទ វត្ត ឬ ភូមិ ពាក្យបុរាណហៅ កសិណ ដូចយ៉ាង កសិណព័ទ្ធជុំវិញអង្គរវត្តជាដើម។ គឺ​ស្នាម​ភ្លោះ​ដែល​ព័ទ្ធ​ជុំ​វិញ​បន្ទាយ ឬ​វាំង បុរាណ​ហៅ​ថា «កសិណ» ។ ទឹក​ដែល​នៅ​ជុំ​វិញ​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​ហៅ​ថា «កសិណ» ។
  2. ( ន. ) ចំនួន​ពីរ​ផ្ទឹម​គ្នា, មួយ​គូ, ពីរ​គូ, ។ គូ​កម្ម គឺ​បុរស​និង​ស្ត្រី​បាន​គ្នា​ជា​ប្ដី​ប្រពន្ធ ហើយ​ព្រាត់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ក្នុង​កាល​រហ័ស​ឆាប់ ។ គូ​ព្រេង គឺ​បុរស​និង​ស្រ្តី ដែល​យល់​ថា​បាន​កសាង​ជា​មួយ​គ្នា​អំពី​អតីត​ជាតិ​មក​ហើយ បាន​គ្នា​ជា​ប្ដី​ប្រពន្ធ នៅ​ឋិត​ថេរ​ជា​មួយ​គ្នា​ជា​សុខ​ត​ទៅ​ហៅ​ថា បុព្វេ​សន្និវាស ។ គូ​ស្រករ គឺ​ប្ដី​ប្រពន្ធ​ដែល​មាន​អាយុ​ស្រករ​គ្នា : មាន​គូ​ស្រករ ។
  3. (សិល្បៈ) ១-ក្បាច់គូមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមចង្អុលដៃនិងម្រាមកណ្ដាល ចង្អុលបញ្ឈរញែកចេញពីគ្នាមានលំនាំដូចមែកឈើបែកចម្ពាម ឯម្រាមបីទៀតបត់ប្រជុំគ្នា ដោយអ្នករាំត្រូវបែរបាតដៃមករកមុខរបស់ខ្លួន។ ២-ក្បាច់គូមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមចង្អុលដៃទាំងពីរមកដាក់ផ្គូផ្គងគ្នាមានលំនាំដូចរុក្ខជាតិ មានមែកពីរទន្ទឹមគ្នា ក្នុងន័យប្រៀបធៀប ឯម្រាមបួនទៀត បត់ប្រជុំគ្នាដោយអ្នករាំត្រូវផ្កាប់បាតដៃ។