ទៀន
ខ្មែរ
ការបញ្ចេញសំលេង
នាម
ទៀន
- ( ន. ) គ្រឿងសម្រាប់អុជ ធ្វើដោយក្រមួន ឬខ្លាញ់មានអំបោះជាប្រឆេះ សម្រាប់អុជយកពន្លឺជាសក្ការបូជា ឬប្រើអុជបំភ្លឺតាមធម្មតា ។
- យ. ( ន. ) ចំនួន ៦០ កាស គឺ ២សេន; ពាក្យនេះប្រើតែក្នុងកាលដែលចាយកាស : ខ្ញុំទិញចេកថ្លៃដើម ៥ ទៀន លក់បាន ៦ ទៀន ៣០ ។ គួរសរសេរ តៀន វិញ ជិតប្រភពពាក្យជាង ។ តៀន
- [dɑmlooŋ tiən]
kind of yam (Dioscorea brevipetiolata or D. oppositifolia)
- សង្កាត់នៃខណ្ឌដង្កោ
- ភូមិនៃឃុំកិះចុង