បដិសរណដ្ឋាន
--សៈរៈ ណាត់ឋាន បា. ( ន. ) (បដិស្សរណដ្ឋាន) ទីពឹងពំនាក់, ទីជ្រកកោន, ទីសម្រាប់ពួន ។ សព្វថ្ងៃ ប្រើសំដៅយកគេហដ្ឋានជាសាធារណៈ សម្រាប់ទទួលចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាជនក្រីក្រ, ពិរាពិការ និងចាស់ជរាជាដើម : អ្នកដែលបានបង្កើតបដិសរណដ្ឋានឈ្មោះថា បានបំពេញសង្គហធម៌ដ៏ថ្លៃថ្លា (បារ. Asile) ។