បា
សំ. បា. ( បុ. ) (បា អ. ថ. ប៉ា. កិ. “ផឹក; គ្រប់គ្រង”; ន. “អ្នកផឹក (ទឹក), អ្នកគ្រប់គ្រង, អ្នករក្សា, អ្នកទំនុកបម្រុង”) អ្នក ។ ពាក្យសម្រាប់ហៅកូនប្រុសឬមនុស្សអ្នកមានអានុភាពតិចជាងខ្លួនដែលទុកស្មើកូនប្រុសបង្កើត : ម្នាលបា, ហៃបា, នែបា ។ ន. ឪពុក (អ. ថ. ប៉ា); ពាក្យសម្រាប់ហៅមនុស្សប្រុសឬសត្វឈ្មោលដែលជាគូគ្នានឹង មេ ថា : មេបា; បាគោ, គោបា, បាក្របី, ក្របីបា... (ម. ព. មេ និង មេបា ទៀតផង) ។