ភរ

ពីWiktionary

( កិ. ) ពោល​ពាក្យ​មិន​ពិត, កុហក ។ គុ. ឬ កិ. វិ. ដែល​មិន​ពិត, កុហក : មនុស្ស​ភរ, សម្ដី​ភរ; និយាយ​ភរ ។ ភរភាយ ភរ​រហាចរហ​តាម​តែ​រួច​ពី​មាត់ ។ ភរ​ភូត ឬ ភូត​ភរ ភរ​ទាំងស្រុង; ដែល​សុទ្ធ​តែ​ភរ ។ (ព. កា.) : មនុស្ស​មេ​ភរ ចេះ​តែ​កម្ទរ ភរ​ឲ្យ​គេ​ស្ដាប់ ភរ​ទៅ​ភរ​ទៅ ត្រូវ​លង់​ចំណាប់ អ្នក​ផង​គេ​ចាប់-ថ្នាក់​ព្រោះ​តែ​ភរ ។