ភិក្ខុនី

ភិក-ខុណី បា.; សំ. ( ន. ) (ភិក្សុណី) ភិក្ខុ​ស្រី គឺ​ស្ត្រី​ដែល​បួស​ជា​ភិក្ខុ (មាន​តែ​ពី​ក្នុង​ពុទ្ធ​កាល​និង​ពុទ្ធ​សាសនា​កាល​សម័យ​ពី​ដើម, សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​មិន​មាន) ។