មូស

ពីWiktionary

( ន. ) សត្វ​ល្អិត​មាន​ស្លាប​មាន​មាត់​ជា​ទ្រនិច​ស្រួច​ខាំ​ជញ្ជក់​ឈាម បណ្ដាល​ឲ្យ​រមាស់, ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​គ្រុន​ស្រៀវ ឬ​បណ្ដាល​ឲ្យ​គ្រុន​ចាញ់; ត្រូវ​ការពារ​ដោយ​មុង​ជាដើម​កុំ​ឲ្យ​វា​ខាំ​បាន (ល្បើក) : មុង​កើត​ពី​មូស, ក្ដារ​មឈូស​កើត​ពី​ស្លាប់, គុក​កើត​ពី​ខុស​ច្បាប់, ការ​ឈឺ​ចាប់​កើត​ពី​រូប​កាយ ។

( ន. ) ស្នៀតវាយ​បញ្ចាល់ឈើ​ត្រង់​មុខ​រណារ ឬ​ត្រង់​មុខ​ដែល​ពុះបំបែក​ឲ្យ​ហើប​ហា : វាយ​មូស​បញ្ចាល់ ។