មួយ

ពីWiktionary
  1. ( ប. សំ. ) ដែល​ឯក​ឯង, តែ​ឯង, ទោល, ឥត​គូ, ឥត​មាន​ពីរ; មុន​ពីរ (១) ។ មួយ​គូ តែ​ពីរ​គត់ ។ មួយ​ម្នាក់ ឬ ម្នាក់​មួយ ម្នាក់​ត្រូវ​បាន​តែ​មួយ ។ល។ មួយ​ទៀត និ. មួយ​ផ្សេង​ទៀត : មួយ​ទៀត​ថា... ។ មួយ​នីសោត ឬ មួយ​នេះ​សោត និ. មួយ​ទៀត; មួយ​នេះ​ក៏​ដែរ ។ មួយ​វិញ​ទៀត និ. មួយ​ត​ពី​មួយ​ដែល​បាន​និយាយ​រួច​ហើយ​នោះ​ទៅ​ទៀត : មួយ​វិញ​ទៀត គួរ​តែ​យើង​សួរ​បញ្ជាក់​ឲ្យ​ដឹង​ការ​ពិត​សិន ។ មួយ​សោត និ. មួយ​ទៀត, មួយ​ផ្សេង​ទៅ​ទៀត : មួយ​សោត បើ​យើង​កុំ​បាច់​ទៅ​ក៏​បាន ។ល។ (ម. ព. សោត ទៀត​ផង) ។
  2. ភូមិនៃឃុំញ៉ាង