ម្ចាស់

ពីWiktionary

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំលេង

អក្ខរាវិរុទ្ធ និងសទ្ទតា ម្ចាស់
ឡាតាំងយានកម្ម mcah
IPA (បមាណីយ) គន្លឹះ /mcah/


នាម

ម្ចាស់

  1. អ្នក​មាន​អំណាច​កាន់​កាប់​អ្វី​ៗ ដែល​ជា​របស់​ខ្លួន, ឥស្សរ​ជន : ម្ចាស់​ទ្រព្យ, ម្ចាស់​បំណុល, ម្ចាស់​ផ្ទះ ។ល។ ម្ចាស់​ខ្លួន សាមី​ខ្លួន, ខ្លួន​របស់​ឯង ឬ​ខ្លួន​របស់​គេ ។ ម្ចាស់​ជីវិត, ម្ចាស់​ជីវិត​លើ​ត្បូង ឬ ម្ចាស់​ផែន​ដី ព្រះ​រាជា (ក្សត្រិយ៍​ទ្រង់​រាជ្យ), ត្រូវ​ប្រើ​ពាក្យ​ថា ព្រះ​ករុណា ផ្សំ​ខាង​ដើម​ជា​ដរាប : ព្រះ​ករុណា​ជា​ម្ចាស់​ជីវិត, ... (បុរាណ​ប្រើ​ជា អម្ចាស់) ។ ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់ ព្រះ​រាជ​បុត្រ ឬ ព្រះ​រាជ​បុត្រី​នៃ​ក្សត្រ​ទ្រង់​រាជ្យ ឬ​ក្សត្រិយ៍​ទី​ឧភយោ​រាជ, ក្សត្រិយ៍​ទី​ឧបរាជ, ទី​ឧបយុវ​រាជ, ឬ​ក៏​បុត្រា​បុត្រី​ដែល​កើត​អំពី​ព្រះ​រាជ​បុត្រ​រួម​នឹង​ព្រះ​រាជ​បុត្រី ។ អ្នក​អង្គ​ម្ចាស់ បុត្រា​បុត្រី​ដែល​មាន​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់​ជា​បិតា ឬ​បុត្រា​បុត្រី​ដែល​កើត​អំពី​អ្នក​អង្គ​ម្ចាស់​រួម​គ្នា​ជា​មាតា​បិតា (ពាក្យ​ធម្មតា​ដែល​ប្រើ​ជា​ប្រក្រតី​ថា ម្ចាស់) ។ល។