រាប
- ( គុ. ) ដែលមិនរដិបរដុប, ដែលឥតប៉ោង, ឥតផត, ឥតខ្ពស់ទាប : ដីរាប, ផ្លូវរាប, ឈើមានសាច់រាប ។
- ដែលពង្រាបបានបទស៊ាំថ្នឹកហើយ : គោរាប, ក្របីរាប ។ រាបទាប ដែលមានតែទាបឥតខ្ពស់, ឥតរដិបរដុប; ដែលសុភាពទន់ភ្លន់ : ឫកពារាបទាប, សម្ដីរាបទាប ។ រាបធេង រាបសព្វអន្លើ ។ រាបស្មើ ដែលរាបស្មើគ្នាឥតមានប្លែក ។ល។
- ឃុំនៃស្រុកពារាំង