វិឃ្នេស

ពីWiktionary

សំ. ( ន. ) (វិឃ្នេឝ ឬ វិឃ្នេឝ្វរ < វិឃ្ន “ការ​ជំទាស់” + ឦឝ ឬ ឦឝ្វរ “ដែល​ជា​ធំ” = អ្នក​ដែល​ជា​ធំ​ក្នុង​ការ​ជំទាស់) នាម​របស់​ព្រះ​មួយ​អង្គ, ខ្លួន​ជា​មនុស្ស សីសៈ​ជា​ដំរី, ជា​បុត្រ​របស់​ព្រះ​ឥសូរ, មាន​និយាយ​ក្នុង​សាសនា​ព្រាហ្មណ៍ ហៅ ព្រះ​វិឃ្នេស (ខ្មែរ​ច្រើន​ហៅ ព្រះ​គណេស ឬ ហៅ​ក្លាយ​ជា ព្រះ​ភឃ្នេស) ។ វិឃ្នេស្វរៈ