សន្និបាត

ពីWiktionary

សន់-និ-បាត បា.; សំ. ( ន. ) (សំនិបាត ឬ សន្និ--) ការ​ប្រជុំ, ការ​ចួប​ជុំ; ការ​ប្រមូល​រួប​រួម​គ្នា; ការ​លាយ​ផ្សំ​គ្នា : ធ្វើ​សន្និបាត ។ ក្នុង​សន្និបាត ក្នុង​ទី​ប្រជុំ ។ ក្រុម​សន្និបាត ក្រុម​អ្នក​ប្រជុំ​ធ្វើ​ការ​រួម​គ្នា, ក្រុម​ជំនុំ ។ ទី​សនិ្នបាត ទី​ប្រជុំ​ ។ បើ​រៀង​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. សន់-និ-ប៉ាតៈ ឬ --បាត, ដូច​ជា : សន្និបាត​ជាតិ ជាតិ​មនុស្ស​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​ដែល​រួប​រួម​ទុក​ដូច​ជា​ជាតិ​មួយ នៅ​ក្នុង​អំណាច​ច្បាប់​រាជការ​តែ​មួយ : ពួក​សន្និបាត​ជាតិ ។ សន្និបាតដ្ឋាន ឬ--ស្ថាន ទី​ដែល​ប្រជុំ​គ្នា, ទី​សម្រាប់​ប្រជុំ ។ សន្និបាត​មាល, --សភា --សាលា រោង​សម្រាប់​ប្រជុំ ។ សន្និបាត​រោគ រោគ​ច្រើន​យ៉ាង​ដែល​ប្រជុំ​កើត​ដំណាល​គ្នា​តែ​ក្នុង​រូប​មួយ (ហៅ សន្និបាតាពាធ ក៏​បាន) ។