សាច់

ពីWiktionary

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំលេង

អក្ខរាវិរុទ្ធ និងសទ្ទតា សាច់
ឡាតាំងយានកម្ម sac
IPA (បមាណីយ) គន្លឹះ /sac/


នាម

សាច់

( ន. ) អាការៈ​មួយ​ប្រភេទ​ជា​បឋវី​ធាតុ​នា​រាង​កាយ​មនុស្ស​នឹង​សត្វ ត្រង់​សព៌ាង្គ​បន្ទាប់​ពី​ស្បែក​ទៅ​ស្រោប​ឆ្អឹង ទីទៃ​ពី​សរសៃ: សាច់​មនុស្ស, សាច់​សត្វ ។ តួ​ផ្លែ​ឈើ​ក្នុង​សំបក​ក្រៅ​ពី​គ្រាប់, ក្រៅ​ពី​លលាដ៏ : សាច់​ផ្លែ​មៀន, សាច់​ដូង ។ តួ​ដើម​ឈើ​ខាង​ក្នុង​សំបក : ឈើ​សាច់​រឹង ។ បឋវី​ធាតុ​ដែល​ជា​រូប​របស់​ឬ​វត្ថុ​ផ្សេង​ៗ : សំពត់​សាច់​ម៉ដ្ឋ, សាច់​ប្រាក់​សុទ្ធ, សាច់​ដែក, សាច់​ស្ករ ។ សាច់​ក្រក : សាច់​ដែល​ចិញ្រ្ចាំ​ញាត់​ក្នុង​ពោះវៀន​ហើយ​ហាល​ថ្ងៃ (ច្រើន​តែ​សាច់​ជ្រូក​និង​ពោះវៀន​ជ្រូក) ។ សាច់​ឈាម សាច់​និង​ឈាម; សាច់​ញាតិ ។ សាច់​ញាតិ ឬ ញាតិ​សាច់ អ្នក​ដែល​ជាប់​ជា​ញាតិ​នឹង​គ្នា, ក្រសែ​ញាតិ ។ សាច់​ដុំ​កំភួន ញាតិ​ជិត ។ សាច់​ថ្លៃ បង​ថ្លៃ​ឬ​ប្អូន​ថ្លៃ ។ សាច់​ធម៌ អត្ថន័យ​របស់​ធម៌, រូប​សេចក្ដី​ធម៌ ។ សាច់​បញ្ញើ ឬ សាច់​ផ្ញើ​សាំ កូន​សុំ​ឬ​កូន​ចិញ្ចឹម; កូន​សិស្ស; អ្នក​ដទៃ​ដែល​រាប់​អាន​ទុក​ស្មើ​ញាតិ​ជិត ។ សាច់​សន្ដាន ញាតិ​សន្ដាន ។ សាច់​សាលោហិត បង​ប្អូន ។ល។ ព. ទ. បុ. សាច់​មិន​បាន​ស៊ី យក​ឆ្អឹង​ព្យួរ-ក អត់​បើ​អត់ នាំ​ឲ្យ​មាន​វល់​ឥត​ប្រយោជន៍​ឬ​ប្រយោជន៍​បាន​ទៅ​គេ ខ្លួន​បាន​តែ​ខាង​ទទួល​ទុក្ខ​ទោស ។ (ព. កា.) : ខំ​ប្រឹង​វក់វី សាច់​ពុំ​បាន​ស៊ី យក​ឆ្អឹង​ព្យួរ-ក ចាស់​ទុំ​ប្រាប់​ថា បែប​នុះ​ពុំ​ល្អ នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​ក្រ រង​ទុក្ខ​ផង​ទៀត ។