អង្រឹង

ពីWiktionary

អង់-រឹង ( ន. ) ប្រដាប់​សម្រាប់​ដេក​យោល​ឬ​ផ្តេក​កូន​តូច​យោល​ឲ្យ​ដេក​ឆាប់​លក់; មាន​ច្រើន​បែប : អង្រឹង​ធ្មៃ, អង្រឹង​ឫស្សី, អង្រឹង​សំពត់ ។ល។ អង្រឹង​ស្នែង អង្រឹង​ពិសេស​មាន​ដង​ស្នែង សម្រាប់​ឥស្សរ​ជន​ជិះ​មាន​មនុស្ស​សែង : អង្រឹង​ស្នែង​ជា​យាន​ពិសេស​មួយ​ប្រភេទ​សម្រាប់​ឥស្សរ​ជន​ក្នុង​បុរាណ​សម័យ ។