អណ្ដូង

ពីWiktionary
  1. ( ន. ) រណ្ដៅ​ធំ​ជ្រៅ​ដែល​កើត​ពី​ជីក : អណ្ដូង​ទឹក, អណ្ដូង​ប្រោះ​ត្រី ។ អណ្ដូង​ត្បូង រណ្ដៅ​ដែល​ជីក​រក​ត្បូង; ហៅ​តាម​សៀម​ថា ប្ច់ អ. ថ. ប. (បត្បូង) ។ អណ្ដូង​ប្រេង អណ្ដូង​ដែល​មាន​ប្រេង : អណ្ដូង​ប្រេង​កាត ។ អណ្ដូង​យោង អណ្ដូង​ជ្រៅ​ដែល​ដង​ទឹក​ដោយ​យោង ។ អណ្ដូង​លោហ​ជាតិ ឬ --លោហ​ធាតុ អណ្ដូង​ឬ​រណ្ដៅ​ដែល​ជីក​យក​លោហៈ, លោហាករ ។ល។ ពាក្យ​សម្គាល់​ទី​ដែល​មាន​ទឹក​ដោយ​ជីក​យ៉ាង​ជ្រៅ ។ ឧ. អណ្ដូងពេជ្រ (រតនៈគីរី) អណ្ដូងពោធិ៍ (កំពង់ធំ) អណ្ដូងស្នាយ (កំពង់ឆ្នាំង) ។
  2. ភូមិនៃឃុំសូរ្យសែន
  3. ភូមិនៃឃុំគងជ័យ
  4. ភូមិនៃឃុំសំរោងទង
  5. ភូមិនៃឃុំបែកចាន
  6. ភូមិនៃឃុំក្រាំងយ៉ូវ
  7. ភូមិនៃសង្កាត់គោករកា
  8. ភូមិនៃឃុំជើងភ្នំ
  9. ភូមិនៃឃុំមេសរប្រចាន់
  10. ភូមិនៃឃុំស្វាយអង្គ