អន់
( គុ. ) ដែលថយចុះ, ទន់ចុះ; តិចចុះ; ខ្សោយ : កម្លាំងអន់ កម្លាំងថយ ។ ចំណេះអន់ ចំណេះខ្សោយ ។ អន់ចិត្ត ស្រពន់ចិត្ត, តូចចិត្ត ។ អន់ឈឺ ស្រាលឈឺ ។ អាក់អន់ មានថ្នាំងថ្នាក់ចិត្ត, ខឹងសម្បាបន្តិចបន្តួច ។ អាប់អន់ ទន់ខ្សោយថយលម្អ, ថយរាសី ។ល។