សេរី

ពីWiktionary

សេរ៉ី បា.; សំ. ( ន. ) (< សេរ “សិទ្ធិ​ឬ​អំណាច​លើ​ខ្លួន” + ឦ (បច្ច័យ) “មាន”; ស្វៃរិន៑ < ស្វៃរ + ឥន៑) អ្នក​ដែល​មាន​អំណាច​លើ​ខ្លួន, អត្តាធីន (ព. ផ្ទ. អសេរី, អនត្តាធីន, បរាធីន); បើ​ស្ត្រី​ជា សេរិនី (ប. ព. សេរ គុ. ឬ ន. ផង) ។ សេរីកា ការ​ដោះ​ខ្លួន​ឲ្យ​រួច, ការ​ធ្វើ​ខ្លួន​ឲ្យ​មាន​សេរីភាព, ការ​រំដោះ​ចេញ​ឲ្យ​ផុត​ស្រឡះ​ពី​អំណាច​របស់​ជន​ដទៃ ។ សេរី​បទេស ឬ ស្វៃរី​ប្រទេស (បា. សេរិ--; សំ. ស្វៃរិ--) ប្រទេស​ឯករាជ្យ​ដែល​មាន​អំណាច​ពេញ​ទី ។ សេរី​ភាព ឬ ស្វៃរី​ភាព (បា. សេរិភាវ; សំ. ស្វៃរិ​ភាវ) អំណាច​ដែល​អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន​តាម​អំពើ​ចិត្ត ប៉ុន្តែ​ក្រោម​ច្បាប់, អំណាច​ពេញ​ទី (ប៉ុន្តែ​មាន​មាត្រា​ច្បាប់​ជា​គោល​ដែរ) : មាន​សេរី​ភាព, ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ដោយ​សេរី​ភាព, នៅ​ដោយ​សេរី​ភាព, ទៅ​មក​ដោយ​សេរី​ភាព ។ សេរី​រដ្ឋ រដ្ឋ​សេរី, រដ្ឋ​ដែល​មាន​សេរី​ភាព​ឬ​អំណាច​ពេញ​ទី, រដ្ឋ​ឯករាជ្យ ។ល។