កណ្ដាច់កណ្ដោច

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]

មកពីពាក្យ កណ្ដាច់ + កណ្ដោច> កណ្ដាច់កណ្ដោច។

គុណនាម[កែប្រែ]

កណ្ដាច់កណ្ដោច

  1. ដែលដាច់ផុតអស់ទៅ រឺ ដាច់ដោចផឹង
    យក​ខ្សែ​កណ្ដាច់កណ្ដោច​អ៊‌ីចឹង​មក​ឲ្យ​គ្នា! ប្រើ​ការ​អី​នឹង​កើត?

បំណកប្រែ[កែប្រែ]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]