កណ្ដាប់ចង្អេរ
សូមជួយដាក់រូប។
ខ្មែរ[កែប្រែ]
និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]
មកពីពាក្យ កណ្ដាប់ + ចង្អេរ > កណ្ដាប់ចង្អេរ។
នាម[កែប្រែ]
កណ្ដាប់ចង្អេរ
- ឫស្សីមួយបន្ទះ ដែលគេពត់ធ្វើជារង្វង់ ដើម្បីក្ដាប់មាត់ចង្អេរឲ្យរឹង។
- ឈ្មោះឈើវល្លិ៍មួយប្រភេទ ដើមធំច្រើនប្រើជាឧស, ជាថ្នាំ។
- ដើមកណ្ដាប់ចង្អេរ។
- អវយវៈដែលជាកណ្ដាប់របស់ក្រពះសត្វស៊ីស្មៅ មានគោក្របីជាដើមក៏ហៅ កណ្ដាប់ចង្អេរ ដែរ។
បំណកប្រែ[កែប្រែ]
ឫស្សីដែលគេវ័ណ្ឌជារង្វង់ធ្វើជាមាត់នៃចង្អេ
|
ឈ្មោះឈើវល្លិ៍មួយប្រភេទ
|
អវយវៈដែលជាកណ្ដាប់របស់ក្រពះសត្វស៊ីស្មៅ
|
មើលពាក្យ[កែប្រែ]
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- វចនានុក្រមជួន-ណាត។