កិល

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ១[កែប្រែ]

ពាក្យបងប្អូន កកិល បង្កិល ផិល រំកិល រអិល រំអិល

កិរិយាសព្ទ[កែប្រែ]

កឹល

  1. ទៅ​ដោយ​គូទ
    គាត់​ដើរ​មិន​កើត​ទេ បើ​កិល​បន្តិច​ៗ លើ​ផ្ទះ​បាន​ (ម. ព. កកិល ផង) ។
ពាក្យទាក់ទង[កែប្រែ]
បំណកប្រែ[កែប្រែ]

នាម[កែប្រែ]

កឹល

  1. អ្វី​ៗ ដែល​រំកិល​បាន។
    បន្ទាយ​កិល
    ព្រះ​ពន្លា​កិល
ពាក្យទាក់ទង[កែប្រែ]
បំណកប្រែ[កែប្រែ]

សន្តានពាក្យ[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ២[កែប្រែ]

មកពីពាក្យសំស្ក្រឹត កីល, ប្រៀបធៀបនឹងបាលី ខីល

នាម[កែប្រែ]

កឹល

  1. សសរ​ខឿន, គោល, បង្គោល​ដែល​បោះ​ជា​ចារឹក​ព្រំ​ប្រទល់​ដែន ឬ ស្រុក ។ល។
    សសរ​កិល
    បង្គោល​កិល។
    សីមា​កិល, (ម. ព. ឥន្រ្ទកីល ផង)។
ពាក្យទាក់ទង[កែប្រែ]
បំណកប្រែ[កែប្រែ]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  • វចនានុក្រមជួនណាត