កុសល

[ កុសល់ ] /ko-sâll/ /ko'sɑl/ បាលី kusala (នាម) កម្ម​ដែល​កម្ចាត់បង់​នូវ​អំពើ​អាក្រក់ (បុណ្យ)។ ពាក្យ​ផ្ទុយ អកុសល ។ សូម​អាន​ពាក្យ ចាប់កុសល, ជូនកុសល, បុណ្យឧទ្ទិសកុសល, ផ្សងកុសល,​ សាងកុសល, អ្នកធ្វើកុសល ។ (គុណនាម) ដែល​ល្អ​ប្រពៃ, ដែល​ជា​បុណ្យ។ ចិត្ត​កុសល ដែល​ប៉ិន​ប្រសប់, ឈ្លាស​វាងវៃ។ កុសល​បណ្ឌិត ។ សូម​អាន​ពាក្យ បុណ្យ និង កុសលោបាយ ផង ។

English: kusala. 'karmically wholesome' or 'profitable', salutary, morally good, (skillful)

ពាក្យទាក់ទង

• កុសលកម្ម
• កុសលោបាយ
• កុសលកម្មបថ
• អកុសលកម្មបថ
• កុសលធម៌
• កុសលផល
• ចិត្តកុសល
• ជាកុសល
• អាចារកុសល
• អាចិណ្ណកុសល

ឯកសារយោង

វចនានុក្រមជួនណាត