ខៅតាក

ពីWiktionary

ស. ល. ( ន. ) បាយ​ដំណើប ដែល​គេ​ហាល​ឲ្យ​ក្រៀម ទុក​បង្ការ​ប្រើ​ក្នុង​គ្រា​ក្រ (មាន​ប្រើ​តែ​ក្នុង​កាល​ពី​ដើម); ពាក្យ​នេះ ហៅ​ក្លាយ​មក​ជា កាតាក ក៏​មាន ។