ខ្ជេញខ្ជិល
( គុ. ) ខ្ជិលកម្ជេញ គឺខ្ជិលរងៀករងៀម, ខ្ជិលច្រអូសស្ទើរក្រោកពុំរួច : ខ្ជេញខ្ជិលឡេះឡោះ ខ្ជិលច្រអូសរម៉េះរម៉ោះ ។
( គុ. ) ខ្ជិលកម្ជេញ គឺខ្ជិលរងៀករងៀម, ខ្ជិលច្រអូសស្ទើរក្រោកពុំរួច : ខ្ជេញខ្ជិលឡេះឡោះ ខ្ជិលច្រអូសរម៉េះរម៉ោះ ។