គត់មត់

( គុ. ) ដែល​បរិសុទ្ធ​ល្អ; និយាយ​បាន​តែ​អំពី​កិរិយា​មារយាទ : ស្រី​គត់មត់, ស្រី​មិន​គត់មត់ ។