គន

ពីWiktionary

( ន. ) កន្លែង​លើ​ខ្នង​ដំរី ត្រង់​ខាង​ក្រោយ​កូប ឬ រយាង ។ កំណាត់​ឈើ​ចង​ត​គ្នា​ដោយ​ខ្សែ, ដោយ​វល្លិ​សម្រាប់​អូស​បង្អើល​ត្រី ឲ្យ​ផ្អើល​ដើម្បី​នឹង​ឲ្យ​អ្នក​កាន់​អង្រុត​រុត, ក្រុង​ត្រី ។

( កិ. វិ. ) ដែល​មក​ជួប​ប្រទះ​នៅ​ពេល​ជាមួយ​គ្នា ហើយ​ប្រទើស​ប្រទាក់​គ្នា : ត្រី​ពពាក់ពពូន​គន​លើ​គ្នា ។