គប់
( កិ. ) វាយ, សំពងដោយគប់ ។
( កិ. ) រាប់រកគ្នា, ចងសមាគមនឹងគ្នា : គប់មិត្រ, កុំសេពគប់មនុស្សអាក្រក់, កុំសមគប់នឹងមនុស្សពាល ។
( ន. ) សំណុំសំរាម, ចំបើង ឬ បាច់ឈើស្ងួត, ឈើពុកដែលចងសម្រាប់កាន់អុជឈួល ឬ បំភ្លឺ (ហៅ គប់ភ្លើង ក៏បាន) ។
( ន. ) អន្លូងឈើធំៗ មានសណ្ឋានបែបញញួរ ។