គម្ភីរ

សំ. បា. ( គុ. ) ដែល​មាន​ជម្រៅ, ជ្រៅ ។ សម្រាប់​ប្រើ​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ : គម្ភីរ​បទ (--រៈបត់) បទ ឬ ចំណែក​នៃ​សេចក្ដី​ដ៏​ជ្រាលជ្រៅ ។ គម្ភីរ​ភាព (--រៈភាប) ភាព​ជ្រៅ, ជម្រៅ ។ គម្ភីរ​មតិ (--រៈមៈតិ) មតិ​ជ្រៅ, គំនិត​ជ្រៅ ។ល។