ឃាត់

ពីWiktionary

សំ. បា. ( កិ. ) (ឃដ, ឃាត “បៀតបៀន; ប្រហារ; រារាំង; ប្រព្រឹត្ត, ធ្វើ, ខំ​ប្រឹង... ”) ហាម; ទប់; រារាំង : ឃាត់​ក្មេង​កុំ​ឲ្យ​ឈ្លោះ​គ្នា, ឃាត់​គ្រឿង​ចក្រ​ឲ្យ​ឈប់ ។ ឃាត់​កំហឹង គឺ​ទប់​កំហឹង; ឃាត់​ចំណង់ គឺ​ទប់​ចំណង់ ។ (ម. ព. ឃាត ទៀត​ផង) ។