ឃ្មោះ

ពីWiktionary

( ន. ) គ្រឿង​វាយ​ដំ​ប្រគំ​ធ្វើ​ដោយ​សំរិទ្ធិ, ដោយ​ស្ពាន់ មាន​សណ្ឋាន​ដូច​គង​ធំ តែ​គ្មាន​ដោះ គេ​វាយ​ឃ្មោះ​ឲ្យ​កូន​ប្រុស​កូន​ស្រី​ចេញ​មក (អាពាហ៍​ពិពាហ៍) ។