ចក្រ​បាណី

ច័ក-ក្រៈ ប៉ាណី សំ.; បា. ( ន. ) (ចក្របាណិ; ចក្កបាណិ) អ្នក​ដែល​មាន​ចក្រ​ក្នុង​ដៃ ឬ ដែល​មាន​ដៃ​កាន់​ចក្រ គឺ​អ្នក​ដែល​មាន​ដៃ​កាន់​អាវុធ​មាន​វង់​មូល ជា​កង់​មាន​ងៀង​មុខ​មុត​ជុំ​វិញ (ព្រះ​វិស្ណុ) ។