ចាក់​កណ្ដាញ់

( គុ. ) ដែល​ក្រញាញ់​ចាក់​ស្រេះ, ដែល​ចំពាក់​ស្មុគស្មាញ រក​ដើម​ចុង​ពុំ​ឃើញ : សក់​ចាក់​កណ្ដាញ់, សូត្រ​ចំពាក់​ចាក់​កណ្ដាញ់ ។