ចារិក

សំ. បា. ( ន. ) ទី​ដែល​ជា​ទី​ត្រាច់​ទៅ​ឬ​ជា​ទី​ត្រាច់​មក : ទៅ​កាន់​ចារិក​នៃ​ខែត្រ ។ ពុទ្ធ​ចារិក (ពុត-ធៈ--) ទី​ដែល​ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​ស្ដេច​ទៅ​ឬ​ស្ដេច​មក ។ល។