ឆា

ពីWiktionary

( ន. ) ឈ្មោះ​សម្ល​ចិន​មួយ​ប្រភេទ ស្ល​ដោយ​មាន​សាច់​ខ្លាញ់ ឬ​ខ្លាញ់​ចម្រាញ់​ឮ​សូរ​ឆា​ៗ : មី​ឆា, ឆា​សណ្តែក ។

ចិ. ( កិ. ) ចម្រាញ់, ចំហៀវ ។ ធ្វើ​សម្ល​ឆា, ស្ល​ឆា ។ ព. ប្រ. ព្រាង​មើល​មុន, ល្បង​មើល​មុន ដើម្បី​ឲ្យ​ដឹង​ទំនង : ឆា​ចោល ១ លើក​ទៅ​ចុះ (ព. សា.) ។

( គុ. ) ដែល​ប្រេះ​ស្រាំ : ចាន​ឆា ។ ព. ប្រ. ថា ប្រេះ​ឆា គឺ​មោះមៃ​នឹង​គ្នា​បន្តិច​បន្តួច ។

  1. (សិល្បៈ) ឈ្មោះក្បាច់បាតឬក្បាច់មូលដ្ឋានសម្រាប់បំពត់រាងកាយ ដើម្បីបង្កើនសោភណភាព និង សុក្រឹតភាព តាមចលនាក្បាច់យឺតៗ ដោយប្រឹងសង្កត់ឱ្យនួនរមួត បញ្ជាគ្រប់សរសៃ គ្រប់សន្លាក់ និង គ្រប់សាច់ដុំ តាមចង្វាក់ភ្លេងពិណពាទ្យ ឬ តាមរនាតឯក និង សម្ភោរ ឬ ប្រសិនបើគ្មានឧបករណ៍ភ្លេង អ្នកហាត់ទាំងអស់ស្រែកជាចង្វាក់ព្រមៗគ្នាថា៖ <ចាក់ ចូង ចាក់ ធីង ធីងធីង ចូង ធីង>។