ឆ្កួតជ្រូក

ពីWiktionary

( ន. ) ឈ្មោះ​រោគ​មួយ​ប្រភេទ បណ្ដាល​កើត​អំពី​ខ្យល់​កាច​ក្នុង​សន្ដាន​ ឆក់​ឲ្យ​ដួល ឲ្យ​ប្រកាច់ បែក​ពពុះ​មាត់ (រោគ​នេះ​មិន​មែន​មាន​ជាប់​ជា​ប្រក្រតី​ទេ យូរ​ៗ​ទើប​ធ្វើ​ទុក​ម្ដង​ៗ) ។ ប្រើ​ជា​គុណ​នាម​ក៏​បាន : រោគ​ឆ្កួត​ជ្រូក, មនុស្ស​ឆ្កួត​ជ្រូក ។