ជិនវង្ស

ពីWiktionary

ជិនៈវង់ សំ. បា. ( ន. ) (ជិន + វំស) វង្ស​នៃ​អ្នក​ឈ្នះ ។ ព្រះ​នាម​ក្សត្រ ១ ព្រះ​អង្គ​ក្នុង​រឿង​សាស្ត្រា​ល្បែង​ពាក្យ​កាព្យ​សម្រាយ; រឿង​នុ៎ះ​ឯង​ក៏​ហៅ​ថា រឿង​ជិនវង្ស ដែរ (ជា​រឿង​ប្រតិដ្ឋ “ប្រឌិដ្ឋ” ) ។