ជើង​ថ្ករ

ពីWiktionary

បា.; សំ. ( ន. ) (ចិតក; ចិតក, ចិត្យា) បង្គោល ៤ បោះ​អម​ទប់​ក្ដារ​មឈូស​ដែល​តម្កល់​ក្នុង​ទី​ធ្វើ​ឈាបនកិច្ច : បោះ​ជើង​ថ្ករ; ទី​ដី​និង​ឧស​ដែល​រៀប​ចំ​ធ្វើ​ឈាបនកិច្ច​នោះ​ក៏​ហៅ​ថា ជើង​ថ្ករ ដែរ : លត់​ជើង​ថ្ករ ។