ឋបនោកាស

ពីWiktionary

បា. ( ន. ) កន្លែង​ទំនេរ​សម្រាប់​ដាក់, សម្រាប់​ទុក​របស់​ផ្សេង​ៗ : ទី​ចង្អៀត​ណាស់ ឥត​មាន​ឋបនោកាស​ទេ ។