តម្លោះ

ពីWiktionary

តំ-ល៉ោះ ( កិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​ថ្លោះ, ធ្វើ​ឲ្យ​ភ្លាត់​ឬ​ឲ្យ​របូត, បន្ធូរ​របស់​ដែល​បាន​ដំឡើង​ហើយ​ឲ្យ​ធូរ : តម្លោះ​ស្នា, តម្លោះ​កៃ​កាំភ្លើង, តម្លោះ​ឆត្រ ។ បញ្ចុះ​ឲ្យ​ទាប​ឲ្យ​តិច, បន្ថយ, បន្ទាប​មក​វិញ : តម្លោះ​អំណាច, តម្លោះ​បុណ្យ​ស័ក្ដិ (ព. ប្រ.) ។