តាយសាក
ស. ( កិ. ) (តាយទនាក ឬ តាយទ្រាក អ. ថ. តាយសាក) ស្លាប់ចោលរាងកាយ នៅស្ងួតក្រៀម (ចំពោះតែសត្វតិរច្ឆាន) ។ ពាក្យនេះខ្មែរយើងប្រើចំពោះតែសត្វតិរច្ឆានដែលស្លាប់ឯង ឬរុក្ខជាតិដែលងាប់ឯង : គីង្គក់តាយសាក, ឈើតាយសាក ។ ជាពាក្យសម្រាលបញ្ចៀសមិនចេញចំពោះការសម្លាប់ សម្រាប់ហៅត្រីស្រស់ ឬសាច់ស្រស់ក៏បាន : ត្រីតាយសាក, មាន់តាយសាក (ច្រើននិយាយក្លាយថា តៃសាក) ។