តាលបត្រ

តាល៉ៈប័ត សំ.; បា. ( ន. ) (តលបត្ត) ស្លឹក​ត្នោត; ផ្លិត​ស្លឹក​ត្នោត : ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​សង្ឃរក្ខិត​កំពុង​បក់​ប្រគេន​ឧបជ្ឈាយ៍​ដោយ​តាលបត្រ ក៏​គិត​ថា...។