តេជ
ដែច បា.; សំ. ( ន. ) (តេជស) អំណាច, អានុភាព, កម្លាំង; កម្ដៅ; ភ្លើង... ។ តេជដៃ ន. កម្លាំងឬអំណាចថ្វីដៃ : ច្បាំងឲ្យឃើញតេជដៃ ។ ព្រះតេជព្រះគុណ ន. គុណនៃអំណាច ឬអំណាចនិងគុណ : យើងបានសេចក្ដីសុខក្សេមក្សាន្ដ ដោយសារព្រះតេជព្រះគុណរបស់រាជការ...។ បុ. ស. លោកជាធំ, លោកជាម្ចាស់, លោក : សូមព្រះតេជព្រះគុណអភ័យទោស !; អញ្ជើញព្រះតេជព្រះគុណពីសា !; និមន្តព្រះតេជព្រះគុណឆាន់ !