តោកយ៉ាក

ពីWiktionary

ស. ( គុ. ) (តកយាក អ. ថ. តុកយ៉ាក) ដែល​ធ្លាក់​ចុះ​ជា​អ្នក​ក្រីក្រ​លំបាក, ដែល​ទ័ល​ក្រ​រហេមរហាម​ពន់ពេក : សព្វ​ថ្ងៃ​គ្នា​លំបេកលំបាក​តោកយ៉ាក​ខ្លាំង​ណាស់ ។ ប្រើ​ក្នុង​កាព្យ​ក៏​បាន : តោកយ៉ាក​លំបាក​ក្រៃក្រាស់ ពី​ក្មេង​ដល់​ចាស់ នឿយណាស់​ពន់ពេក ។