ត្រង់

ពីWiktionary
  1. ( គុ. ) ទីទៃ​ពី​វៀច ។ ដែល​ឃ្លាត​ចាក​ពីទី ១ ទៅ​កាន់​ទី ១ ឥត​ងាក​ឥត​បែរ​ទៅ​ខាង​ណា ទាល់​តែ​ដល់​ទៅ​ទី​នោះ​ឬ​ដែល​មាន​ចុង​មាន​គុល​រត់​ល្បត់​ដូច​វាយ​បន្ទាត់ : ផ្លូវ​ត្រង់, ចិត្ត​ត្រង់ ។ #ប្រើ​ជា កិ. វិ. ក៏​បាន : និយាយ​ត្រង់, ប្រាប់​ត្រង់ ។
  2. ( ន. ) ឈ្មោះ​ពេល​សន្មត​ដោយ​ព្រះ​អាទិត្យ​ចរ​មក​ចំ​ពី​លើ គឺ​ម៉ោង ១២ ថ្ងៃ ។ លោក​ឆាន់​ត្រង់ គឺ​ភិក្ខុ​សាមណេរ​ដែល​ឆាន់​ក្នុង​វេលា​ថ្ងៃ​ជិត​ត្រង់ ។ ថ្ងៃ​ត្រង់ គឺ​វេលា​ព្រះ​អាទិត្យ​ឋិត​នៅ​ចំ​ភាគ​កណ្ដាល ។
  3. ( អា. និ. ) ចំ, ចំពោះ, សំដៅ​ចំ, នា : វាយ​ត្រូវ​ត្រង់​ឆ្អឹង​ខ្នង ។
  4. ភូមិនៃឃុំស្រែស្ដុក