ទឡ្ហីករណៈ
ទ័ល-ហីកៈ រៈណៈ ឬ--ក បា.; សំ. ( ន. ) (ទឡ្ហីករណ; ទ្ឫឍករណ) (1) ពាក្យ ឬ សេចក្ដីផ្សេងៗ ដែលទាញនាំយកមកអាង ដើម្បីឲ្យមាំ : ពាក្យនេះជាទឡ្ហីករណៈ ឬ ជាទឡ្ហី-ករណ៍ ។
(2) និបាតសព្ទសម្រាប់បញ្ជាក់ចុះមកជាជំនួយសេចក្ដីឲ្យមាំ, ឲ្យរឹងប៉ឹង : ពិត, ប្រាដក, មែនពិត, មែនទែន ជាដើម ឬ ពីរដងទៀត, បីដងទៀត ... ជាទឡ្ហីករណ៍ ។ ទឡ្ហីករណ៍