ធ្នះ
( ន. ) ទីស្រប់នៅលើមែក, លើប្រគាបឈើ ឬមានសសរធ្វើកណ្ដាលវាល, ធ្វើក្នុងព្រៃឬក្នុងទឹកសម្រាប់លាក់ខ្លួនពួនចាំចាប់ចាំប្រហារសត្វឬត្រី ។
( ន. ) ទីស្រប់នៅលើមែក, លើប្រគាបឈើ ឬមានសសរធ្វើកណ្ដាលវាល, ធ្វើក្នុងព្រៃឬក្នុងទឹកសម្រាប់លាក់ខ្លួនពួនចាំចាប់ចាំប្រហារសត្វឬត្រី ។