នាសិកដ្ឋានជៈ

នាសិក័ត-ឋានៈជៈ បា. ( ន. ឬ គុ. ) ដែល​មាន​ទី​កើត​សំឡេង​ត្រង់​ច្រមុះ (ម. ព. សកដ្ឋាននាសិកជៈ ទៀត​ផង) ។