បង់បត់
( ន. ) ទេព្រក្ស, អ្នកតា នៅព្រៃធំ ឬ នៅដើមឈើធំ ឬក៏នៅភ្នំ, នៅទួលធំ, នៅកោះ ដែលមនុស្សអ្នកប្រកាន់ជឿៗថា មានឫទ្ធិស័ក្តិសិទ្ធិ (ប្រហែលជាក្លាយមកពីពាក្យថា បាំងបាត់ ទេដឹង ? ដ្បិតមានគេនិយាយតំណាលថា ទេព្រក្សឬអ្នកតាទាំងនោះ ចួនកាលបំបាំងទ្រព្យរបស់មនុស្សណាមួយដែលធ្វើទាស់ខុសឲ្យបាំងបាត់មើលមិនឃើញ, លុះតែអង្វរករបន់ស្រន់ត្រូវ ទើបឲ្យមើលឃើញវិញ; អ្នកស្រុកខ្លះ ហៅថា អស់លោក) ។