បង្គាប់

ពីWiktionary

( កិ. ) ដាក់​អំណាច​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​តាម : មនុស្ស​នេះ បាន​តែ​បង្គាប់​គេ, ត្រង់​ខ្លួន​ឯង​ឥត​លូក​ដៃ​ធ្វើ​អ្វី​សោះ ។ ន. សេចក្ដី​ឬ​ដំណើរ​ដែល​ដាក់​អំណាច​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​តាម : ធ្វើ​តាម​បង្គាប់, មិន​ស្ដាប់​បង្គាប់ ។