បណ្ដាក់
( កិ. ) ទិញឬដូរដោយដាក់ដើមទុនមុន គឺដាក់ប្រាក់ឬទំនិញអ្វីមួយជឿឲ្យទៅអ្នកដែលទ័លក្រត្រូវការយកថ្លៃមុនហើយនឹងយករបស់ដែលត្រូវទិញដូរនោះជាខាងក្រោយ ក្នុងកំណត់រដូវរបរ មានស្រូវនិងគ្រាប់ពោតជាដើម ដើម្បីឲ្យមានចំណេញជាងទិញដូរដល់ដៃ : បណ្ដាក់ស្រូវ, បណ្ដាក់គ្រាប់ពោត, បណ្ដាក់ស្ករ។ ដាក់រាយគ្នាឲ្យនៅបន្តហែៗបណ្ដោយតាមដងផ្លូវឬទីផ្សេងៗ : កងទ័ពបណ្ដាក់គ្នាតាមដងព្រៃ ដើម្បីចាំស្កាត់ប្រយុទ្ធនឹងពួកខ្មាំង; តាមរឿងព្រេងខ្មែរថា ទន្សាយចាញ់ប្រាជ្ញាខ្យង ក្នុងរឿងភ្នាល់រត់ប្រណាំងគ្នា ព្រោះខ្យងបណ្ដាក់គ្នាហែតាមមាត់បឹង ឲ្យឆ្លើយកូ៎កៗ នៅខាងមុខជាដរាបគ្រប់តែខណៈដែលទម្សាយស្រែកហៅ ។ ពាក្យដែលគេតែងនិយាយថា : បណ្ដាក់គ្នារដឹកដូចខ្យង គឺជាប់ទាក់ទងមកពីរឿងនោះឯង ។ កិ. វិ. ដែលសន្មតកំណត់ផ្លាស់ប្ដូរវេនគ្នា គឺម្នាក់ចេញទៅម្នាក់ចូលមកដល់, ម្នាក់ចុះទៅម្នាក់ឡើងមកដល់, ម្នាក់ដេកម្នាក់ភ្ញាក់ឡើង, ម្នាក់ទៅ ម្នាក់នៅចាំ ជាបន្តបន្ទាប់គ្នាយ៉ាងនេះជាដើម ក៏ហៅថា បណ្ដាក់ ដែរ : ដេកបណ្ដាក់គ្នា, រត់បណ្ដាក់គ្នា, ថ្ងៃនេះ ផ្ទះខ្ញុំមានភ្ញៀវច្រើន ម្នាក់ចេញម្នាក់ចូលដូចគេបណ្ដាក់គ្នា ។